Rozdział 17

Tego dnia w Lwiej Skale , o wczesnej porze obudziła się księżniczka Nema, widząc że reszta stada tak jak ona nie śpi , podbiegła do braciszka i spytała

 - I jak Sheti ? , brązowe lwiątko podniosło głowę i popatrzyło smutnym wzrokiem na lwiczkę

 - Na szczęście blizna nie przeszkadza mi w widzeniu

 - Martwiłam się o ciebie , powiedziała i szybko wtuliła się w Shetana , w takim uścisku rodzeństwo zastał ich kuzyn Kigali i spytał

 - Jak się czujecie ? Lwiątka lekko się uśmiechnęły i zgodnie odpowiedziały

 - Jak zmoczony Majordomus  , po chwili w trójkę się zaśmiali i nagle Kigali spoważniał

 - Wiecie że matka Choyo nie wie czy nie odejdą ze stada ?

 -  Dlaczego ? Wyrwało się Nemie

 - Bo myśli że jesteśmy dla niego złym towarzystwem…

 - To wina Leona powiedział Shetan używając pełnego imienia przyrodniego kuzyna z pogardą

 - To prawda powiedział Kigali i na widok prawie wstającego Shetana podszedł do książąt  i pomógł mu wstać

 - Dzięki Kigali powiedziało lwiątko stając już o własnych siłach na łapach

 - Drobiazg książę powiedziało lwiątko z małą czarną grzywką i w trójkę skierowali się w stronę jaskini Mahinii i Choya , kiedy weszli do środka spotkali wrogo nastawioną lwicę

 - Czego tu chcecie ?

 - Proszę panią… my nie chcieliśmy tam iść powiedział Shetan a Kigali dodał

 - To przez mojego kuzyna.. Leon nas namawiał… i chcieliśmy mieć spokój

 - To prawda Choyo ? Spytała lwiątka leżącego w kącie

 - Tak mamo.. Shetan i Nema … oraz Kigali .. Są uczciwi  … wiesz oni nie chcieli iść powiedziało lwiątko wiedząc że mówi prawdę

 - No dobrze synku… ale masz nie zadawać się z tym Leonem

 - Z chęcią mamo powiedział samczyk i uśmiechnął się do przyjaciół

 - Idźcie się pobawić powiedziała lwica a lwiątka szybko pobiegły na Lwią Ziemię  i zaczęły bawić

 po jakimś czasie nie mieli pomysłów więc Shetan z Nemą.. Niepostrzeżenie uciekli na drzewo i położyli się tam i usłyszeli

 - Gdzie oni są ?

 - Pewnie poszli do domu powiedział Kigali a Choyo przytaknął

 - My lepiej też już chodźmy , lwiątka odeszły zostawiając książęta same.. I po godzinie przyszedł Stinem i Fiunem

 - Fiunem.. Moja matka mi coś powiedziała  rzekł Stinem

- Chciałeś chyba powiedzieć nasza matka… powiedział zaskoczony Fiunem.. Na co Stinem pokiwał przecząco

 - Dowiedziałem się że nie jesteśmy braćmi.. Twoja matka i ojciec umarli… na Rajskiej Ziemi.. A moja ciebie wzięła do nas jak byliśmy mali..

 - Czyli.. Leon i twój Kigali.. Nie są kuzynami

 - Owszem powiedział Stinem i westchnął

 - Pora poszukać książąt..

 - Racja..

 Lwy poszły po króla Raviego a Shetan popatrzył zaskoczony na siostrę i szepnął

 - Leo nie jest naszym krewnym

 - To prawda powiedziała lwiczka i uśmiechnęła się do brata który zasnął na drzewie

 ******************************************************

Po jakimś czasie.. Kiedy księżniczka czuwała na drzewie.. Przy śpiącym bracie , przybiegł ich ojciec

 - Gdzie oni mogą być..

 - Nie wiem panie .. Powiedział Choyo który stanął przy Ravim

 nagle wszyscy usłyszeli chrapanie .. Wydobywające się z konarów drzew.. Kiedy tam spojrzeli wszyscy zachichotali na widok śpiącego księcia

 - Hej Tato powiedziała szeptem Nema nie chcąc budzić brata… ale ktoś musiał jej przeszkodzić…

 Dokładniej.. Nadbiegający z krzykiem Leo

 - Gdzie oni są !!!! ????

 - Leo… ? Spytał sennie książę i zeskoczył z siostrą z drzewa.. , ich ojciec już miał coś powiedzieć ale wtrąciła się przed nim księżniczka

 - Tato.. Nie możesz nas ukarać.. Nie byliśmy daleko od Lwiej Skały.. Na jej słowa wszyscy się zaśmiali i razem wrócili na Lwią Skałę gdzie spokojnie zasnęli

_ _ _ _  _ _ _ _ _ _ __ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _  _ _  _ _

A teraz tak jak zawsze :) Dedykuje ten rozdział Kaneowi , Sheamusowi i Shyy70 

która również prowadzi świetnego bloga :D (wiem zabijesz mnie za reklamowanie )

Kolejna notka będzie w następnym tygodniu :)